Pracodawcy chcą mieć większy wpływ na finansowanie polityki społecznej

Ze składek pracodawców powstaje Fundusz Pracy, przeznaczony w całości na wypłatę zasiłków dla bezrobotnych i instrumenty ich aktywizacji na rynku pracy. Ze składek pracodawców powstaje też Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON), którego środki pomagają w rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych. Przedsiębiorcy łożą wreszcie na fundusz zaspokajania roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy czyli Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).

„Dochody tych funduszy pochodzące prawie w całości ze składek pracodawców stanowią poważną kwotę przeznaczoną na realizację szeroko pojętej polityki społecznej. Dochody Funduszu Pracy to ponad 10,2 mld zł, PFRON ponad 4,2 mld zł, na koncie FGŚP zgromadzono w ostatnich latach środki na poziomie 2,5 mld zł. Łącznie daje to blisko 17 mld złotych, na których wydatkowanie pracodawcy mają ograniczony wpływ. Możliwości oddziaływania Naczelnej Rady Zatrudnienia, Wojewódzkich i Powiatowych Rad Zatrudnienia na kierunki polityki rynku pracy są niewielkie. Podobnie jak w przypadku pozostałych dwóch funduszy otrzymujemy bieżącą informację, możemy wyrażać opinię, ale nie ma mowy o wspólnym wypracowywaniu kierunków polityki publicznej i ewentualnych zmian. Podobny brak możliwości oddziaływania jest w przypadku Funduszu Rezerwy Demograficznej.  Dlatego proponujemy modyfikacje zasad nadzoru nad tymi środkami, pomiaru efektywności prowadzonej polityki publicznej w tych obszarach oraz  uregulowania możliwości oddziaływania organizacji pracodawców i związków zawodowych na kierunki działań i strukturę wydatków. To wymaga zmiany kompetencji  Komisji Trójstronnej” – mówi dr Jacek Męcina, doradca zarządu PKPP Lewiatan.

Dlatego Lewiatan proponuje, aby:

1.      Opinia na temat realizacji planu finansowego i planu działań poszczególnych funduszy podlegała ocenie Trójstronnej Komisji ds. Społeczno – Gospodarczych

2.      Opinia na temat planu finansowego i planu działań podlegałaby opiniowaniu Trójstronnej Komisji ds. Społeczno – Gospodarczych przez poszczególne organizacje na etapie prac nad budżetem państwa.

3.      Strona społeczna Trójstronnej Komisji i Prezydium TK miałyby prawo do  formułowania wiążących propozycji zmian w tych obszarach lub działań rekomendowanych do podjęcia.

4.      Kompetencje w tym obszarze co do zasady przysługiwałyby Prezydium TK i stronie społecznej TK.