Olga Mickiewicz przechodzi do Radia 357, zajmie się reportażami i wydawaniem audycji

Kim jest Rogalski? Co on wie o radiu i reportażu. Czytałem, że gość przemyka między ludźmi, niby pracuje ?! w domu i nikt nie chce z nim pracować. Gdzieś tak pisali.

Jest tyle możliwości słuchania muzyki przeróżnej, że zupełnie nie tego szukam w radiu. Mnie chodzi o głosy, kulturę języka i kulturę bycia. Ważne, co się mówi, ale równie ważne - jak. I za to kochałam starą Trojkę

No właśnie. Trafiłeś w sedno.
Muzyka w radio, wyjąwszy stacje jej właśnie poświęcone (i tam, jak np. w Dwójce, oczekujemy merytorycznego jej komentowania), staje się raczej przerywnikiem w procesie komunikowania nam różnych ważkich treści. I tu liczy się treść i forma.
Już raczej nie kupimy bzdurek i nie zaakceptujemy "gadaczy" plotących byle jakim językiem trzy po trzy.
I trudno będzie utrzymać stację, która nie jest wystarczająco interaktywna, bez kontaktu ze słuchaczami.

Jak to jest, że można za, zakładam docelowo, kilkanaście milionów rocznie z dobrowolnych wpłat zrobić radio z misją, można powiedzieć prawdziwe radio publiczne, które ma kilkukrotnie większą słuchalność niż ustawowo zasilany z podatków nadawca, i nie mówię nawet o całym Polskim radiu, ale o jednym programie - trzecim, z prawie 300 mln budżetu rocznego. To mi przypomina historię ekonomii socjalistycznej, kiedy prywatni przedsiębiorcy byli dużo bardziej efektywni nić państwowe zakłady, pgr-y itd. Trójka obecnie to taki właśnie dawny PGR - Państwowe G...wniane Radio

Problem nie leży w tym, czy radio jest prywatne, czy państwowe, tylko w tym, czy działa w warunkach konkurencji, czy też nie. Polskie Radio samo wyłączyło się z konkurencji, bo mogło. Sprzyja temu patologiczny system finansowania. Dopływ gotówki nie zależy od słuchalności, wyników ekonomicznych. Na funkcjonowanie PR nie mają też wpływu ci, co przymusowo płacą. Za to wpływ mają politycy z ugrupowań rządzących. To bardzo wygodne dla tych polityków, ale złe dla słuchaczy. Słabe radio publiczne jest też wygodne dla stacji komercyjnych. Czy RMF miałby 30% słuchalności przy silnej pozycji PR? Pytanie wydaje się retoryczne. Oczywiście radio publiczne nie może za wszelką cenę gonić za słupkami finansowymi i słuchalności, to domena komercji, ale też nie może tych parametrów spuszczać z oczu.